Specifieke Toepassing
Sommige supplementen zijn moeilijk te classificeren in de categorieën hierboven, maar zijn toch enorm in trek vanwege hun specifieke werking. Deze hebben we onder deze kop samengevoegd.
COLLAGEEN & GELATINE
Gelatine is de uitgekookte vorm van collageen. Dit is afkomstig uit varken, rund, kip of vis. Collageen is een eiwit dat functioneert als lijmvormend hoofdbestanddeel voor het steun- en bindweefsel. Dit eiwit heeft een aantal belangrijke taken.
Collageen is het meest voorkomende eiwit in ons lichaam. Collageen bevat achttien aminozuren. Deze aminozuren helpen het menselijk lichaam met verschillende processen. Elk eiwit is opgebouwd uit aminozuren. Gelatine is een bijzondere eiwitbron, omdat het een grote hoeveelheid semi-essentiële aminozuren bevat. Het menselijk lichaam is in staat om semi-essentiële aminozuren aan te maken, mits alle omstandigheden optimaal zijn. Helaas zijn de omstandigheden om deze aminozuren aan te maken zelden optimaal. Daarom is het gunstig voor de gezondheid om extra semi-essentiële aminozuren in te nemen.
D-RIBOSE
D-Ribose is een natuurlijk suiker dat het lichaam zelf kan aanmaken. Het lichaam maakt ribose van de glucose die we uit onze voeding halen. Het is een monosaccharide, wat wil zeggen dat het een enkelvoudig suiker is. Ribose is een belangrijke bouwstof voor ons DNA en RNA.
Ribose wordt in het lichaam gemaakt van glucose. Dit proces is helaas erg traag. In gevallen waarbij het lichaam veel energie verbruikt, zoals bij ziekte of zware inspanningen, produceert het lichaam vaak niet genoeg ribose. Het is mogelijk om uit voeding directe ribose te halen. Dat is mogelijk met paddenstoelen, vlees en gevogelte. Deze hoeveelheden zijn echter niet bijzonder hoog, dus zou je suppletie kunnen overwegen.
Ribose is makkelijk te doseren en wordt in maar 30 minuten opgenomen in het lichaam. Een teveel aan ribose hoopt zich niet op in de weefsels, maar wordt door het lichaam uitgescheiden via urine of in het lichaam omgezet in glycogeen.
ISOFLAVONEN
Isoflavonen zijn eiwitten die zogenaamde fyto-oestrogenen aanmaken. ‘Fyto’ komt van het woord phytos, wat oud-Grieks is voor plant. Het zijn dan ook plantaardige stoffen die we uit onze voeding halen. In soja zit met afstand de grootste hoeveelheid aan isoflavonen. Daarbij gaat de voorkeur uit naar gefermenteerde soja zoals, tempé, miso of echte sojasaus. Bij het fermentatieproces van soja verandert er veel aan de soja.
De belangrijkste veranderingen zijn die van de voedingswaarde en de verbetering van de verteerbaarheid. Ook lijnzaad bevat een goede dosis aan isoflavonen, maar bij lange na niet zoveel als in sojaproducten. Tot slot bevatten peulvruchten ook nog een benoemwaardige hoeveelheid aan isoflavonen, maar wederom bij lange na niet zoveel als in sojaproducten.
Isoflavonen zijn eiwitten die in het lichaam de fyto-oestrogenen, genisteïne en daidzeïne, aanmaken. Dat zijn stoffen die erg veel lijken op het vrouwelijke geslachtshormoon oestrogeen.
LECITHINE
Lecithine is een soort vet dat in iedere cel van het menselijk lichaam voorkomt, bestaande uit fosfor, vitamine B en verschillende vetzuren. Al deze stoffen hebben verschillende functies, die ieder verschillende werkingen hebben op het lichaam.
Lecithine wordt gewonnen door bonen of zaden van oliehoudende planten, zoals soja, zonnebloem of mais, onder zeer hoge druk uit te persen. De olie die daaruit ontstaat wordt dan grondig gereinigd, waarna er dus lecithine ontstaat.
Tegenwoordig krijgen veel mensen niet voldoende lecithine binnen, omdat voedingsmiddelen als noten, pitten en zaden steeds minder vaak in het westerse voedingspatroon voorkomen. Vandaar dat het baat kan hebben aan lecithinesuppletie te denken.
LEVERTRAAN
Levertraan is een dierlijk supplement dat heel rijk is aan de omega-3 vetzuren DHA en EPA, die in andere soorten visolie ook veel voorkomen, maar is bijzonder door de hoge gehaltes Vitamine A en D die het bevat.
Vaak wordt onterecht gedacht dat levertraan van walvissen afkomstig is, terwijl het eigenlijk gewonnen wordt uit de lever van kabeljauw en kabeljauwachtigen als de schelvis. Vroeger werd het gewonnen door de olie van fermenterende kabeljauwenlevers af te schrapen en in flessen te doen. Zo werd het direct op de markt verkocht als medicinaal middel. Het zal dan ook niet verbazen dat dit middel berucht was om haar rotte geur en smaak. Tegenwoordig heeft het deze smaak niet meer, omdat er lekkere smaakjes aan toegevoegd worden, of in capsulevorm geleverd worden, maar heeft het voor velen nog wel de connotatie van een vieze lepel olie, maar dat is dus niet meer van toepassing. Vroeger kregen kinderen namelijk ’s winters een lepel levertraan voor het slapen, omdat de vitamine D, die zo goed is voor het immuunsysteem, hen gezond hield in de koude wintermaanden waarin de groente-oogst moeilijker was.
De gehaltes vitamine helpen dus het afweersysteem. Daarnaast zorgt de vitamine D ook dat uw lichaam de mineralen calcium en fosfor goed op kunnen nemen. De omega-3 vetzuren DHA en EPA zijn goed voor het functioneren van het hart, de hersenen en het gezichtsvermogen. Mocht u dus deze niveaus goed op peil willen houden, kunt u een levertraansupplement overwegen.
Bij gebruik van levertraan is het, net zoals bij ieder ander supplement, belangrijk de bijsluiter te lezen. Zo is het belangrijk dat men zich aan de aanbevolen hoeveelheid houdt. Door het hoge gehalte aan vitamine A en D is het namelijk af te raden levertraansuppletie te combineren met andere supplementen waar vitamine A of D in zitten, aangezien teveel van deze stoffen gezondheidsrisico’s met zich mee kan brengen. Ook de combinatie met bloedverdunners valt af te raden, omdat levertraan bloed verdunnend kan werken. Daarnaast moet er ook opgelet worden voor een te hoge inname vitamine A bij zwangerschap.
PREBIOTICA
“Prebiotica? Ik dacht dat het probiotica heette?” Qua naam heel dicht bij elkaar, maar toch heel anders in functie, want waar probiotica een aanvulling is op de bacteriën die je darmflora opmaken, zijn prebiotica de spreekwoordelijke “voeding” voor deze probioticabacteriën.
Prebiotica worden vaak verward met probiotica, maar hebben een compleet andere functie. Waar probiotica bacteriën zijn die in de darmen leven, zijn prebiotica de voeding voor deze bacteriën en bevorderen zo de groei van probiotica. Van nature komen prebiotica voor in groente, fruit en graanproducten, maar kunnen ook in de vorm van supplementen ingenomen worden.
Prebiotica hebben dus geen direct effect op het lichaam, en worden dan ook niet afgebroken of opgenomen door het lichaam. Ze worden afgebroken door bacteriën in de dikke darm, in een proces dat fermentatie genoemd wordt. In dit proces worden prebiotica omgezet in korte-keten vetzuren.
Bij hoge inname bestaat de kans op winderigheid.