Ashwagandha is een woord uit het Sanskriet, de oude, nog steeds als heilig geziene taal van de gebieden rond wat nu India is. Vertaald naar het Nederlands betekent het “geur van het paard”. Het zal dan ook niet verbazen dat de plant een sterke geur heeft. In Nederland staat de plant ook bekend als slapende bes, Indiase ginseng, paardenwortel of winterkers. De plant behoort tot de nachtschadefamilie. De officiële term uit de plantkunde voor de plant is de Withania Somnifera.

De ashwagandha heeft prachtige rode vruchten. Maar alleen de wortel van de plant is echt interessant. De wortels van de ashwagandha worden in de ayurvedische geneeskunde als ingrediënt in meer dan 200 verschillende geneesmiddelen gebruikt. De wortels worden meerdere effecten toegeschreven. Deze effecten variëren van kalmerend tot levensverlengend. De ashwagandha heeft effect op het lichaam en op de geest. In India is het gebruikelijk om elke dag tonic met ashwagandha te nemen. Ze nemen dit in India als dagelijkse ondersteuning voor lichaam en geest. Daarnaast heeft de plant aanmerkelijk een positief effect op de sportieve prestaties blijkt uit onderzoek. Veel sporters hebben de smaak al te pakken en gebruiken de plant om hun sportresultaten te verbeteren.

De laatste jaren is er veel onderzoek geweest vanuit de westerse wereld. Deze onderzoeken hebben als gevolg dat de plant steeds populairder wordt. De plant is ook steeds gemakkelijker verkrijgbaar.

ASU bestaat uit één deel avocado- en twee delen sojaboon oliebestanddelen die niet oplosbaar genoeg zijn om zeep van te maken. Deze plantenoliën zijn momenteel namelijk razend populair bij zeepfabrikanten die hun producten als natural, dye-free, of chemical-free willen kunnen aanprijzen.

ASU kan gebruikt worden als vegetarisch alternatief voor, of aanvulling op glucosamine en chondroïtine. Het komt als supplement in extractvorm meestal voor als capsules. Het advies van inname, zonder andere voorschrijving, bedraagt één a tweemaal daags 300 milligram rond de maaltijd. Hoeveelheden daarboven lijken geen extra gezondheidsvoordelen met zich mee te brengen.

ASU lijkt tot nog toe veilig te zijn voor gebruik door volwassenen. Bijwerkingen bij dit supplement zijn zeer zeldzaam, maar kunnen bestaan uit maagklachten, misselijkheid en hoofdpijn. Over ASU suppletie bij zwangerschap of borstvoeding is nog weinig bekend, dus is het af te raden in die situatie ASU te nemen.

De hars van de Boswellia serrata werd lang geleden gebruikt om wonden te helen en ontstekingen tegen te gaan. Tegenwoordig wordt er veel onderzoek gedaan naar de werking van de hars, maar voor alsnog is er geen wetenschappelijk bewijs voor de werking ervan. Het is wel duidelijk dat boswellia al eeuwen geleden razend populair was en dat het veel werd verhandeld.

Boswellia hars bevat terpenen, wat als een soort afweermechanisme werkt tegen bijvoorbeeld insecten. Terpenen zijn sterk ruikende chemicaliën die in veel planten voorkomen. Er wordt gesuggereerd dat terpenen in het menselijk lichaam een soortgelijke werking hebben, wat zou moeten betekenen dat ze goede cellen beschermen tegen kwade cellen. Echter, hier is geen enkel wetenschappelijk bewijs voor wat ons voor alsnog laat gissen naar de werking van boswellia. De EFSA is bezig met onderzoek naar de boswellia hars.

Boswellia serrata hars bevat monoterpenen, diterpenen, triterpenen en tetracyclische triterpeenzuren.

In boswellia is nog een chemische verbinding aangetroffen, de AKBA (3-O-acetyl-11-keto-beta-boswellic acid). AKBA is vaak gemakkelijk opneembaar voor het lichaam. Het bestrijdt daarnaast met name het enzym 5-lipoxygenase. De aanmaak van leukotriënen wordt hierdoor gebalanceerd. Leukotriënen zijn vetachtige stoffen die het lichaam kan gebruiken, maar bij een overvloed ervan wordt de kans op ontstekingen groter.

Veel onderzoek wordt er op het moment gedaan naar de precieze werking van dit supplement.

Duizenden jaren geleden werd er in China al gebruik gemaakt van cannabisolie vanwege de geneeskrachtige functies. Toen werd het vooral gebruikt tegen stress.

Het menselijk lichaam heeft een zogenaamd endo-cannabinoïden systeem. Het woord “endo” betekent inwendig. Dit systeem is uniek voor zoogdieren. Cannabinoïden vinden we in de natuur als fytocannabinoïden, deze treffen we aan in de cannabisplant. De fytocannabinoïden hebben in het lichaam dezelfde werking als de endo-cannabinoïden. Daarom is het aanvullen van het endo-cannabinoïdensysteem doormiddel van CBD-supplementen erg gunstig.

CBD-olie heeft volgens veel artsen een geneeskrachtige werking. Toch vrezen mensen voor het product. Dat heeft met name te maken met de naam en de makkelijk te leggen link naar drugs. CBD-olie hoeft niet gevreesd te worden. THC is een psychoactieve cannabinoïde, wat wil zeggen dat je er ‘high’ van wordt en kan gaan hallucineren. CBD is geen psychoactieve cannabinoïde en heeft dus geen THC-effecten op het menselijk lichaam. CBD-olie is ook volledig legaal in Nederland.

Toch voor de duidelijkheid een korte omschrijving van begrippen:

Cannabis, dit is de Latijnse naam voor hennep.

Wiet, dit zijn alle hennepsoorten waar THC in zit.

CBD, dit is een cannabinoïde waar je niet ‘high’ van wordt.

THC, dit is een cannabinoïde waar je ‘high’ van wordt.

Cannabidiol heeft voordelen voor de algehele lichamelijke gezondheid, de hersenfuncties, het mentaal welbevinden, de slaap en nachtrust, de hart en bloedvaten, de menstruatie, het immuunsysteem en nog veel meer. CBD-olie wordt dan ook als een werkelijk wondermiddel gezien.

Curcumine is een sterk antioxidant. Kurkuma wordt toegevoegd aan gerechten als curry voor de kleur en smaak die het geeft. Tegenwoordig heeft kurkuma ook een reputatie als medicinale specerij.

Curcumine remt ontstekingsreacties. De enzymen COX-2, LOX en i NOS zetten ontstekingsreacties in gang. Uit onderzoek blijkt dat curcumine een van de sterkste antioxidanten is tegen deze ontstekende enzymen. Daarnaast stimuleert het de activiteit van T-lymfocyten en macrofagen, dat zijn cellen die bevorderlijk zijn voor de gezondheid van het lichaam. T-lymfocyten zijn afweercellen en macrofagen zijn cellen die dode en beschadigde cellen opruimen.

Curcumine kan een positieve functie vervullen bij hart- en vaatziekten. Het stofje versterkt het endotheel, dit is het laagje cellen dat zorgt voor de juiste verwijding en vernauwing van de bloedvaten. Curcumine helpt om de bloeddruk op peil te houden en voorkomt het dat bloedplaatjes gaan samenplakken. Wanneer bloedplaatjes samenplakken zorgt dat voor bloedklonters met alle nadelige gevolgen van dien. Curcumine verlaagt de de hoeveelheid LDL-cholesterol en zorgt er daarmee voor dat het risico op een hartaanval of beroerte kleiner wordt

D-mannose wordt in zeer kleine hoeveelheden in het lichaam aangemaakt. Voor toepassing bij sommige kwalen die baat hebben bij D-mannose is dit echter niet genoeg en kan suppletie overwogen worden. Veel mensen denken dat D-mannose- en cranberrysupplementen hetzelfde supplement zijn. Dat is niet zo, maar d-mannose is wel in kleine hoeveelheden aanwezig in cranberry’s.

D-Mannose wordt heel snel opgenomen in je maagdarmkanaal, waardoor de lever niet de kans krijgt het om te zetten tot glycoceen. Zo komt het onveranderd in je bloedbaan terecht en kan zo zijn werk uitermate goed doen. Binnen een uur na inname is D-mannose al zo’n 90% opgenomen in het bloed. Omdat het zo snel in de bloedbaan terecht komt, heeft het ook geen invloed op glucosemetabolisme, waardoor deze enkelvoudige suiker veilig is voor mensen met diabetes.

Omdat d-mannose bij overschot nierklachten kan veroorzaken, is het uiterst belangrijk de voorschriften op de verpakking na te leven. Daarnaast kan het zijn dat d-mannose licht ongemak in de buik kan veroorzaken, wat zich dan uit in een opgeblazen gevoel of dunne ontlasting.

Over D-mannose suppletie tijdens de zwangerschap is weinig bekend, raadpleeg daarom altijd van tevoren een arts.

Echinacea werd in 1870 al door de Duitse kolonist Meyer verkocht als een medicijn. Echter, wist de man de naam van de plant die hij verkocht niet, dus noemde hij het “Meyers Blood Purifier”. Het product werd op grote schaal verkocht en werd voornamelijk gebruikt tegen koorts en bloedvergiftiging. De oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika gebruikten de plant al eeuwen hiervoor als medicijn voor insecten- en slangenbeten en tegen koorts. De oorspronkelijke bewoners kauwden op de wortel voor de helende werking, maar ook het blad, steel en bloem hebben genezende werkingen.

Begin 20e eeuw was Echinacea het bekendste immuunsysteem stimulerende kruid onder Europeanen. Na de komst van antibiotica verviel de populariteit van het kruid, maar na recent onderzoek naar de werking van het kruid is de populariteit weer helemaal terug.

Echinacea heeft een positief effect op het immuunsysteem. De plant bevat stofjes die zich op een positieve manier kunnen binden aan CB2-receptoren. Dat zijn receptoren die betrokken zijn bij pijnbestrijding, de eetlust en met name de versterking van het immuunsysteem. Alkamines en cichorinezuur zijn polysachariden die in de plant de macrofagen activeren.

Macrofagen zijn cellen die dode en beschadigde cellen opruimen, maar ook bacteriën vernietigen. Het immuunsysteem wordt ondersteund en gestimuleerd door al deze stofjes. Door een gestimuleerd immuunsysteem worden ziekteverwekkers eerder vernietigd en ben je altijd topfit.

Het Europees Comité voor kruidengeneesmiddelen heeft Echinacea onderzocht en beveelt de plant aan voor de behandeling van verkoudheid, keelontsteking en urineweginfecties.

Gember is vooral in de traditionele Chinese geneeskunde al erg lang bekend. In China staat gember al eeuwen bekend vanwege het positieve effect op de spijsvertering, het maaggebied en op de longen. Gember was eeuwen geleden een van de belangrijkste redenen voor de handel tussen Europa en het verre oosten.

Gember is tegenwoordig weer helemaal hip. De reden hiervoor zou kunnen zijn dat mensen in de westerse wereld er recent achter zijn gekomen dat gember kan helpen tegen misselijkheid. Er zijn vervolgens veel onderzoeken gedaan naar de werking van gember. Men ontdekte dat er stoffen in gember zitten die ontstekingsremmend werken.

Verder onderzoek naar gember leidde tot de conclusie dat het vol zit met talloze vitaminen en mineralen. Vitamine B1, B2, B6, C, calcium, magnesium, ijzer en zink. Dit zijn allemaal erg nuttige stoffen die het lichaam goed kan gebruiken.

Gingerol is een plantaardige voedingstof die werkzaam is in de gemberwortel. Het kan erg goed helpen om misselijkheid en overgeven te verminderen. Daarnaast kan deze stof het ontzwellen van gewrichten ondersteunen. Ook is gingerol goed voor de spijsvertering.

Shogaol is het stofje dat aan gember de scherpe smaak geeft. Shogaol zou pijn kunnen verlichten en ook kunnen helpen tegen opgezwollen gewrichten die veroorzaakt zijn door ontstekingen.

Zingiberene is een olie die voorkomt in de gemberwortel. Het geeft de kenmerkende frisse geur aan gember en kan erg goed helpen bij de spijsvertering.

De boomsoort is in de 300 miljoen jaar dat ze bestaat nagenoeg hetzelfde gebleven en wordt daarom ook wel levend fossiel genoemd. De Ginkgo biloba boom komt niet meer in het wild voor. Alle huidige exemplaren waar we het bestaan vanaf weten zijn door mensen geplant.

De Chinezen gebruikten de bladeren en zaden voornamelijk voor het behandelen van astma, hart- en hersenproblemen. Tegenwoordig worden ook positieve effecten op de bloedsomloop en de hersenfunctie aan de Ginkgo toegeschreven.

We halen de werkzame stoffen van de Ginkgo biloba boom uit de bladeren ervan. De bladeren van de Ginkgoboom worden gedroogd en vervolgens in water gelegd. De werkzame stoffen van de boom worden hierin opgelost, waarna het water verdampt wordt. Bij dit proces komen de werkzame stoffen van de Ginkgo biloba vrij.

Flavonoïden en terpeenlactonen zijn de werkzame stoffen uit de Ginkgo biloba bladeren. Flavonoïden hebben een antioxiderende werking. Antioxidanten zijn erg bruikbaar voor het lichaam, want ze ruimen schadelijke stoffen in cellen en weefsels op. De schadelijke stoffen die worden opgeruimd noemen we vrije radicalen. Deze schadelijke stoffen spelen een rol bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. Terpeenlactonen wordt toegeschreven dat ze een ontstekingsremmende werking hebben, met name chronische ontstekingen zouden vermindert kunnen worden.

Uit onderzoek blijkt dat flavonoïden en terpeenlactonen een positief effect hebben op de bloedcirculatie en de hersenen. De effecten waren echter kleinschalig.

Ginseng komt van origine uit het noorden van China, Noord-Korea en het oosten van Siberië. De plant is zoveel geplukt dat die nagenoeg niet meer in het wild voorkomt. De ginseng wordt wel op grote schaal gekweekt over de hele wereld.

Ginseng wordt in Azië al duizenden jaren voor medicinale doeleinden toegepast. De eerste verhalen over het gebruik van Ginseng dateren van 5000 jaar terug. De plant was lange tijd alleen beschikbaar voor de koningen en de allerrijkste mensen. De plant werd daarom ook wel ‘koninklijk kruid’ genoemd. Rond het jaar 1600 zijn het de Nederlanders geweest die de wortel voor het eerst op grote schaal naar Europa meebrachten. De Hollanders brachten rond het jaar 1600 de wortel voor het eerst op grote schaal mee terug naar Europa.

Ginsenosides zijn de unieke ingrediënten de ginseng bevat. Er zijn vijfentwintig verschillende ginsenosides. Deze hebben een geneeskrachtige werking op het lichaam. Ginsenosides zijn steroïdeachtige stofjes. De stofjes zijn goed voor het gehele lichaam. Er zijn talloze positieve effecten toegeschreven. Dit zijn met name de effecten op de bloeddruk, de stofwisseling, het energieniveau, het immuunsysteem, het stressniveau, de hormonen en het concentratieniveau.

De ginsengwortel heeft nog meer dan honderdvijftig andere werkzame stofjes in zich. Dit zijn mineralen als magnesium, calcium, natrium, kalium, mangaan, selenium, ijzer en andere spoorelementen. Ook heeft ginseng een hoog gehalte van B-vitamines. Dit zijn allemaal erg bruikbare stoffen voor het menselijk lichaam.

De granaatappel wordt tegenwoordig als een “superfood” bestempeld.

Granaatappels bevatten enorm veel vitamine C, daarom kan deze vrucht erg goed zijn voor het immuunsysteem. Vitamine C heeft als functie de aanmaak van antilichamen, door deze antilichamen is het lichaam beter beschermd tegen ziektes en infecties. Zelfs als het lichaam wel een keer ziek of geïnfecteerd raakt helpt vitamine C om de ernst en duur van de klachten te verminderen. De hoeveelheid vitamine C in één granaatappel staat zelfs gelijk aan ongeveer 30% van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid!

Naast vitamine C, zit de granaatappel ook boordevol polyfenolen en mineralen als calcium, magnesium en kalium. Ook bevat de granaatappel een hoge hoeveelheid foliumzuur, wat een belangrijke vitamine is tijdens de zwangerschap.

Enkele weken voor de oogst worden de bladeren van de Camelia sinensis bedekt met matten van rijststro. De bladeren krijgen hierdoor minder zonlicht, waardoor de planten langzamer groeien. De schaduw stimuleert de plant om meer bladgroenkorrels, ook wel chlorofyl genoemd, aan te maken. Deze stof zorgt voor de intense donkergroene kleur in de bladeren. Deze intens donkergroene kleur betekent dat de bladeren rijker zijn aan aminozuren. Na de oogst worden de blaadjes gestoomd, waarna de steeltjes en nerven van de blaadjes worden gescheiden. Ze worden te drogen gelegd en daarna worden ze gemalen tot echte matcha.

Matcha heeft meer gezondheidsvoordelen dan een normale thee. Tijdens het zetten van thee komen er gezonde stoffen vrij. Omdat matcha een poeder is van een heel theeblad, komen alle gezonde stoffen van het theeblad in de thee. Bij een normale thee wordt het extract van theeblaadjes gebruikt. Er komt dan dus ook logischerwijs maar een deel van de gezonde stoffen in de thee.

Groenlipmosselsupplementen worden meestal aangeboden in de vorm van extract in capsules of tabletten, maar wordt ook in vloeibare vorm op de markt gebracht.. De groenlipmossel is bijzonder, omdat het veel verschillende omega-3 vetzuren bevat. Daarnaast zit het ook boordevol glucosamine, chondroïtine en andere glycosaminoglycanen.

Let op: voor mensen met een schaaldierallergie is dit supplement niet geschikt!

We weten al een lange tijd van de geneeskrachtige werking van knoflook. Er zijn zelfs bronnen van ruim 3000 jaar oud. Deze komen uit het oude Egypte waar knoflook toen al een geneeskrachtige werking werd toegeschreven.

Knoflook zit vol belangrijke vitamines. Je hebt de vitamine A in knoflook die het immuunsysteem ondersteunt, de vitamine B1 die de energievoorziening ondersteunt, de vitamine B6 die bijdraagt aan de productie van afweercellen, en tot slot heb je vitamine C die onmisbaar is voor een goede weerstand. Knoflook bevat daarnaast ook veel gezonde mineralen: Calcium, ijzer, koper, kalium en fosfor zijn de belangrijkste.

Al deze stofjes die knoflook bevat zijn erg belangrijk voor het goed laten functioneren van het lichaam, maar geen van deze stofjes is hetgeen wat de knoflook zo bijzonder maakt. Dat bijzondere stofje is namelijk allicine, een stofje dat pas ontstaat wanneer de knoflook gesneden wordt. Allicine is een zwavelverbinding en is het stofje dat de sterke geur aan knoflook geeft. Het is een antibioticum dat helpt om de vermenigvuldiging van bacteriën af te remmen. Allicine heeft een antiseptische- en antischimmelfunctie en ondersteunt hiermee het immuunsysteem.

Allicine helpt ook bij een slechte bloeddruk. Het maakt niet uit of er sprake is van een te hoge of een te lage bloeddruk, allicine helpt de bloeddruk om in beide gevallen te stabiliseren. Het slechte (LDL-)cholesterol wordt door allicine namelijk verlaagt en het goede (HDL-)cholesterol wordt door allicine verhoogt. Ook stimuleert allicine het proces waarbij het lichaam bloedpropjes afbreekt.

Mucuna Pruriens is een peulvrucht die in tropische gebieden van Afrika, India en het Caribisch gebied voorkomt. De zaden hiervan zijn de rijkste natuurlijke bron van L-dopa. L-Dopa, of Levodopa, is een precursor van dopamine. Dat betekent dat het lichaam L-dopa direct om kan zetten in dopamine. Dopamine is voor velen al bekend als de neurotransmitter die ervoor zorgt dat je je gelukkig voelt, maar is überhaupt belangrijk voor de algehele hormoonhuishouding. Naast het nut van Mucuna Pruriens voor de dopamineregeling, is het ook een goede bron voor het co-enzym Q10, een sterke antioxidant.

Tegenwoordig wordt Mucuna Pruriens vaak gebruikt bij de ziekte van Parkinson. Mensen met dit ziektebeeld nemen vaak al synthetische levodopa, maar kunnen er dus voor kiezen dit natuurlijke alternatief te nemen. Mucuna zou namelijk sneller in werking treden dan de synthetische variant en langduriger effect hebben. Daarnaast zou het ook minder bijwerkingen hebben, die bij de synthetische vorm zouden optreden in de vorm van maagdarmklachten. Deze bijwerkingen treden bij mucunagebruik slechts op bij flinke overdosering. Hoe goed dit ook klinkt, is het toch belangrijk om voor het gebruik van mucuna bij dit ziektebeeld eerst te overleggen met een arts of specialist.

De dosering van mucuna loopt flink uiteen door verschillende factoren, zoals leeftijd, gezondheid en interactie met andere aandoeningen. Bij mensen met de ziekte van Parkinson wordt doorgaans een dagelijkse dosering van 12,5 tot 17,5 gram per kilogram lichaamsgewicht, maar in andere studies kunnen deze dosissen oplopen tot wel 100 gram per dag.

Mucuna extract is waarschijnlijk veilig voor langdurig gebruik, echter in overleg met een arts. Ook naar het gebruik tijdens zwangerschap of borstvoeding is nog weinig onderzoek gedaan, dus is dit nog af te raden.

Omdat het zo ontzettend behulpzaam is in de opname van stoffen in je lichaam, wordt het aan zeer veel supplementen in relatief kleine hoeveelheden toegevoegd, zodat je lichaam deze supplementen makkelijk op kan nemen. Zo zit het wel eens in curcumine- en resveratrolsupplementen. Daarnaast kun je het ook zelf als toevoeging bij je supplementen nemen, om de opname te verbeteren. Zo worden bijvoorbeeld bètacaroteen en co-enzym Q10 beter op te nemen door piperinesuppletie.

Hoe dat werkt zit als volgt: normalerwijs worden voedingsstoffen als moleculen via de celwand van darmcellen in het lichaam opgenomen. Echter, niet alle voedingsstoffen zijn in hun moleculaire vorm even groot. De grotere moleculen hebben meer moeite om door deze darmwandcellen te komen. Piperine helpt deze cellen te ontspannen, zodat de grotere moleculen met meer gemak in de bloedsomloop terecht kunnen komen.

Piperine is waarschijnlijk veilig voor suppletie mits er geen medicijnen genomen worden. Mocht je dus andere medicatie gebruiken, is het aan te raden eerst een arts te raadplegen. Daarnaast, omdat piperine peper blijft (en zelfs specifiek het onderdeel wat peper zo scherp kan maken), kan het de slokdarm, maag en/of darmen irriteren, waardoor mensen met een gevoelig maagdarmstelsel piperine beter kunnen mijden.

Resveratrol is de eerst aangetoonde salvestrol. Salvestrolen zijn plantaardige stoffen, die planten zelf aanmaken en de plant beschermen tegen bacteriën, schimmels, virussen en andere aanvallende stoffen.

Resveratrol komt veelal voor in fruit en groenten, maar voornamelijk druiven, appels en bessen hebben, van de in Nederland regulier verkrijgbare vruchtsoorten een hoog resveratrolgehalte. Echter, door moderne agrarische technieken van besproeien en andere beschermende maatregelen voor de oogst, hoeven veel gewassen zichzelf niet meer in zulke mate te beschermen als voorheen, en zijn in korte tijd zo geëvolueerd dat ze veel minder resveratrolen aanmaken. Naar schatting bevatten groenten en fruit die nu in de supermarkt verkrijgbaar zijn zo’n 80% minder resveratrolen dan zestig jaar geleden. Tegenwoordig wordt resveratrol voor supplementen gewonnen uit de Japanse duizendknoop, een ontzettend snel en hardnekkig woekerende plant, wier wortelstokken de hoogste concentratie resveratrol van alle eetbare planten lijkt te hebben. Deze plant wordt van oudsher gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde.

Resveratrol is aangetoond als zijnde zeer veilig, vandaar dat de bovengrens van 900 milligram per dag slechts bestaat om interacties met eventuele inname van medicijnen te vermijden.

De teunisbloem is een voornamelijk geelkleurige bloem, van nature te vinden in Noord- en Zuid-Amerika. De olie die uit de zaden van deze bloem geperst wordt al eeuwen door de oorspronkelijke inwoners van de Amerika’s geprezen om haar helende effecten.

De olie die uit de teunisbloem gewonnen wordt bevat een breed scala aan stoffen die een effect op de gezondheid kunnen hebben. Zo bestaat het voornamelijk uit linolzuur, maar bevat het ook aminozuren, vitamine E en polyfenolen. Linolzuur wordt door een lang proces in het lichaam omgezet tot Prostaglandine E1.

Teunisbloemolie is veilig om te gebruiken voor kort durende behandelingen van bovenstaande klachten, voor langdurig gebruik is de veiligheid nog niet vastgesteld. Teunisbloemolie veroorzaakt zelden bijwerkingen, en wanneer die voorkomen zijn die veelal mild. Deze bijwerkingen kunnen bestaan uit buikpijn, hoofdpijn en dunne ontlasting. Ook is het belangrijk om bij het eerste gebruik slechts een kleine hoeveelheid te nemen, aangezien het bij enkele personen allergische reacties kan veroorzaken, bestaande uit huiduitslag en ademhalingsproblemen.

Tribulus is een plantensoort die veelal voorkomt in Zuid-Europa, maar ook opduikt in warmere gebieden van Azië en Oceanië. De bekendste van deze soort is de Tribulus Terrestris, die al eeuwen in de Chinese traditionele geneeskunde en de Ayurveda gebruikt wordt om verschillende gezondheidsproblemen te bestrijden en het gestel te ondersteunen. In de westerse wereld kreeg de Tribulus faam in de jaren ’70, toen bodybuilders tribulus supplementen aan begonnen te prijzen als middel om hun sportprestaties te verbeteren.

Het wordt tegenwoordig nog steeds veel gebruikt en wordt in de supplementenwereld vaak in het rijtje geplaatst met spieropbouwende supplementen, zoals BCAA, ornithine en creatine. Tribulus supplementen nemen dan vele vormen aan, van poeders en capsules tot tribulus-extract, maar komt ook veel voor als onderdeel van samengestelde supplementen.

Er zijn nog niet veel wetenschappelijke publicaties omtrent het gebruik van tribulusproducten. Toch claimen veel topsporters baat te hebben bij het gebruik van producten op basis van tribulus. De voordelen die aan het gebruik van tribulus verbonden zijn, zijn vergelijkbaar met die van de eerder genoemde spieropbouwers, en omvatten versnelde spieropbouw, verlagen van cholesterolniveaus, verminderen van de effecten van depressie, verlaagde bloeddruk, en een verhoogd libido.

In sommige gevallen is het aangeraden te letten op je tribulus gebruik, of het zelfs helemaal niet te nemen. Zo is er weinig bekend over de invloed die het kan hebben op een foetus, dus is het afgeraden tribulus te gebruiken tijdens de zwangerschap. Tribulus heeft daarnaast ook effect op het insulineniveau, dus als je medicatie gebruikt voor diabetes, wordt tribulus ook afgeraden.

Valeriaan is een kruid dat veelal voorkomt in Europa en Azië. Het wordt al sinds de oudheid, voornamelijk bekend van de oude Grieken, gebruikt als medicinaal kruid. De huidige naam valeriaan komt dan ook vanuit het Latijn, waar “valere” vertaald kan worden naar “in goede gezondheid zijn”. Het bruikbare bestanddeel van valeriaan is een extract dat uit de wortel onttrokken wordt. Dit extract kan helpen ontspannen en zou de nachtrust bevorderen.

Valeriaan is niet bij iedereen werkzaam. Toch is het belangrijk op te letten met de werkzaamheid in combinatie met andere stoffen. Zo is het niet verstandig rustgevende middelen met cafeïne houdende producten te combineren, zo ook geldend voor valeriaan en bijvoorbeeld koffie. Ook in combinatie met alcohol kan valeriaan gevaren met zich mee brengen, aangezien beide stoffen sedatief zijn en de combinatie tot overmatige sedatie kan leiden. Verder is het, ook al is het geen stoffencombinatie, niet verstandig om na het nemen van valeriaan deel te nemen aan het verkeer, aangezien je er dus slaperig van kan worden.

Valeriaan is in verschillende vormen te verkrijgen, zo kan het in tabletten of druppels gekocht worden, maar ook als gedroogde valeriaanwortel, waarvan thee gezet kan worden.